PIEP

Wat kunnen kleine beestjes toch een hoop herrie maken! In dit geval heb ik het over de kippenkuikens die in onze ontvangstruimte zijn komen wonen deze week. De afgelopen vijf dagen zijn er in totaal 60 uit het ei gekropen. 2 zijn er bij boerin Ada in de woonkamer. Die hebben speciale aandacht nodig, omdat ze met een handicap uit het ei zijn gekropen. Of ze het gaan redden, valt nog niet te zeggen. Het is fascinerend om te merken hoe snel je je kunt hechten aan een klein piepend vogeltje dat er een dag geleden nog niet was. Als er ineens zo’n intensieve verzorging wordt gevraagd, doet dat wat met je. Dat zal ik ook niet overdrijven. Als ze het niet redden, zijn we daarvan niet enorm van slag, maar het raakt ons wel even.

O nee?!?
57 bolletjes kuiken in twee kooien onder warmteplaten en warmtelampen om ze een goede start te geven. Ze gaan zo snel zo veel meer eten! En je ziet ze bijna groeien. De afgelopen weken selecteerden we eieren voor in de broedmachine, we keerden ze 2 keer per dag stuk voor stuk om, controleerden temperatuur en luchtvochtigheid, schouwden de eieren op ontwikkeling van leven, zetten een extra kachel in de ruimte voor de zekerheid, constateerden dat daardoor de stop was doorgeslagen en de broedmachine was uitgevallen (maar voor hoe lang???), maakten ons grote zorgen over het welslagen van de broederij, juichten bij het eerste kuiken dat uit het ei kroop, grijnsden een grote grijns toen er op een ochtend zo’n dertig kuikens door de broedmachine liepen en zetten na ruim 3 weken de machine uit.

Rocky
De oplettende lezer heeft gezien dat er nog een kuiken mist in het verhaal. Eentje kwam heel moeilijk uit zijn ei. Het duurde lang, maar wij durfden niet in te grijpen. Het uit het ei kruipen is een vormend proces, waar wij ons niet mee hebben te bemoeien. Maar dit keer duurde het te lang. En uiteindelijk hielpen we het kuiken uit zijn of haar ei. Een mager beestje, weinig dons ook. Het leek wel bijna versteend, misschien omdat het zo lang klem had gezeten. We gaven de naam Rocky. Na een dag in de ziekenboeg met intensieve verzorging (elk uur met de hand vocht en voer toedienen) is Rocky overgeplaatst naar de grote groep. Het is de jongste en dus met een achterstand. Wat een verschil die twee dagen maken! De andere kuikens lijken zó veel groter…

Ei-ei
En nu begint de volgende spannende periode voor de kuikens en voor ons. Ze hebben snel leren eten en drinken. Ze lijken het goed te hebben met elkaar. Ze zijn actief en groeien goed. De dons begint hier en daar al plaats te maken voor een vleugel. Een paar weken zijn ze binnen en dan gaan ze naar de grote stal. Waar ze veel meer ruimte hebben, hopelijk straks (na de ophokplicht) ook naar buiten kunnen. En dan over een klein half jaar zullen ze zelf weer hun eerste eieren gaan leggen. Het is een bijzonder voorrecht om deze ontwikkeling van dichtbij mee te mogen maken!